icon_gotop
18+
autorisation
Войти | Регистрация
Бурятское время
05:24
Вторник, 15 Июля
Рекламный баннер 990x90px top

НАhАНАЙМ УУЛЗУУР ДЭЭР

09:59 22.07.2023 16+
НАhАНАЙМ УУЛЗУУР ДЭЭР

Арбан юһэн наһандаа,

Айлай бэри боложо,

Хурим түрын гуримай ёһоор

Хүргүүлжэл орооб, хадамайдаа.

Найман хүүгэдээ шэрэhэн

Налгай даруу номгон эжыниинь

„Хотогор” гэһэн малай байраар

Хони манажа адуулгын ажалтай байhан.

Хахадшье жэл болоодүйдэмнай

Хайран эжынь гээгдэжэ,

Олон үхибүүдэй орхигдоходо,

Одоошье ядараа бэлэйб, тиихэдэ.

Олон хүүгэдэй зангыень,

Ойлгожо тайлбарилһандаа баясагшаб.

Табан жэлэй ошогдоходо,

Тааруу зохид болошоол һэмди...

Залуухан гулмэр наһандаа,

Зүрхэтэйл хаража ябаабди.

Золгоһон нүхэртэеэ хамта

Зүдэрхэджэл үзөөбди хоюулаханаа.

Оёдолой машинка эрьюулээгүй аад,

Оёдолдо зүндөө һуран гарааб.

Амгалан сагай хугасаа сооhоо

Ажамидаралайм шалгалта эхилhэн бэлэй.

Арбан жэлэй туршада дүүнэрнай

Албашье хэжэ үрдиhэнүүд,

Абын олон хүбүүд хадаа,

Айлшье болон захалhан юм.

Табан хүбүүд гэрлэжэ,

Түбхинүүлхэ гэр байрын түхеэрэлгэтэй,

Түрэл гаралайнгаа тэдхэмжын хүсөөр

Түрэ найрынш наяргаhан бэлэйбди.

Найман үхибүүдэй нэгэниинь

Нүхэрни гэжэ мэдээтэй.

Зургаан дүүнэрээ дахуулжа,

Зүргынь тэгшэлжэ ябаал гээшэ.

Үншэн олон хүүгэдые, үншэрүүлжэ гомодхоонгүй,

Үргэн харгыдань табиһандаа,

Жаргалтайбди даа.

Зоргоорынь хайша хэрэгээр төөрюулшэнгүй,

Зүб мүрөөрынь суглуулжа шадаhандаа,

Баяртайбди даа.

Үлгэн дайдын үргэмжөөр

Үдэжэ үсхэгдэhэн үнэр баян айлнуудаа харахадаа,

Золтойбди даа.

24.08.2017 он.

-----------------------------

Оригинал - Перевод.

Ямпилов Сергей

Доржиевич.

Обычай предков соблюдая,

Обет и нрав не нарушая,

В девятнадцать лет свои,

В семью вошла невесткой я.

Мать жениха со мной на встречу,

Как-будто фея выплывает,

Так грациозна и кротка...

За нею восемь деток славных,

Все на подбор как из ларца,

И суженый мой среди них.

Судьбу свою связав я с милым,

В урочище "Хотогор"

Свекровке помогала с мужем,

Сакманя на отаре я.

Полгода даже не минуло

Мать мужа потеряли мы.

Осиротеть не дали детям,

Взвалили ношу на себя.

Хлебнули горя вдоволь

вместе,

Ведь были молоды тогда,

Взваливши ношу мы

сумели,

Семью свою мы сохранить.

Молюсь богам за то, что

было,

Смогла с детьми язык найти.

С машинкой швейной подружилась,

Любовь и мудрость обрела.

Пять лет понадобилось с мужем,

Нам испытать судьбу на милость,

Хвала богам и слава ближним,

За то, что верили все нам.

За десять лет сумели дружно,

Все испытания мы пройти,

Всех на ноги поднять смогли,

Семью создать всем помогали.

И свадьбы на весь мир гуляли,

Дома им строить помогали.

Живут они теперь в достатке,

И в сердце радостно за них.

Судьбе скажу я благодарна,

Что испытания прошла,

Родной Джиде скажу спасибо,

Что помогла нам в трудный час.

05.05.2020г.

с.Иволгинск.



2404

Оставить сообщение: